ท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมา ยูโกะเดินอยู่คนเดียว..เสื้อผ้าเปียกปอน เธอแหงนหน้าขึ้น มองแล้วมองไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืนอันมืดมิด 00007. reflection อีกด้านหนึ่ง ยูที่กำลังคลุ้มคลั่งได้ใช้แป๊บน้ำทุบทำลายก้อนหินเพื่อระบายอารมณ์ ยูกล่าวโทษตัวเองที่เป็นสาเหตุของเรื่องราวทั้งหมด “ใช่แล้ว เป็นเพราะเธอนั่นหล่ะ ยูคุง” ยูโกะเอ่ยขึ้นท่ามกลางสายฝน ยูหมดสิ้นเรื่ยวแรงคุกเข่าลงกับพื้น ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขานั่นหล่ะที่ทอดทิ้งยูโกะไป อะไรที่มันจะได้มามันก็จะได้มาเอง อะไรที่ไม่ได้มาก็ไม่ควรจะปรารถนาตั้งแต่แรก คุเซะกำลังจัดการกับยาจำนวนมากมายและขีดฆ่าแต่ละวันที่ผ่านไปบนปฏิทิน ถ้าสู้แล้วชนะก็ลุยเลย ถ้าสู้แล้วแพ้ก็ไม่ควรร่วมตั้งแต่แรก นั่นเป็นคติประจำใจของคุเซะที่เชื่อมานานแล้ว นางิก็อยู่ที่นั่นด้วย เธอกำลังคุยกับคุเซะอยู่ ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นขึ้นเพื่อจบลงนั้นมันก็ไม่มีความหมายเช่นกัน ในลักษณะเดียวถ้ามีชีวิตอยู่เพื่อตายมันก็ไม่มีความหมายเช่นกัน นางิถามคุเซะว่าอย่างนี้ดีกับมิสึกิจังแล้วจริงหรือ คุเซะบอกว่าดีแล้วล่ะ และขอบคุณนางิ ทีนี้เขาจะได้ใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสงบสุขซะที อีกด้านนึงมิสึกิก็นอนไม่หลับ เธอกังวลว่าจะฝันถึงเรื่องนั้นอีก 000004 : Und : … Continue reading 209 | ef – a tale of melodies. | 07. reflection